Eric Liddell (1902-1945)
“God heeft me snel gemaakt”.
Eric Liddell, de Schotse atleet die de 400m gouden medaille won op de Olympische Spelen van 1924 in Parijs en een van de helden van de film Chariots of Fires em> (1981), was ooit vernietigd door een van zijn concurrenten aan het begin van een race. Ontevreden, aarzelde hij even om op te staan …
Maar hoop stopt niet bij obstakels, het ziet voorbij het grote goed dat men hoopt, en het is hem die het beoogt …
En met zijn hoofd achterover gesmeten en zijn mond wijd open, begint Liddell achter zijn concurrenten die 20 meter vooruit hebben genomen, vangt ze voor de finish, triomfeert en stort op de grond buiten adem.
Hoop is een vreugdevolle impuls, omdat het op zich een vreugde is, die nog niet de vreugde van het bezit is, maar die de smaak is van de inspanning waarbij het vermogen volledig wordt uitgeoefend, de vreugde van het onderzoek dat al is gevonden en dat op de een of andere manier op zijn eigen moment de goedheid bezit waarnaar het streeft, de vreugde ten slotte van ontdekking en verovering die zich voedt met nieuwheid zelf. Liddell, een diep religieus man, placht te zeggen: “Als ik ren, voel ik zijn plezier.”
Eric Liddell was zich bewust van zijn talent: “Ik geloof dat God me voor iets heeft geschapen, maar Hij heeft me ook snelheid gegeven.” Liddell was een zendeling en stierf als missionaris in China in een Japans concentratiekamp in 1945. Maar hij was zich ook bewust van zijn snelheid, een talent dat hij niet van plan was afval. Op de Olympische Spelen van 1924 in Parijs weigerde hij deel te nemen aan de 100-meterrace, wat zijn specialiteit was, omdat de finale op zondag werd aangevochten. Maar dat weerhield hem er niet van om enkele maanden te trainen om te racen in andere races en de gouden medaille te behalen op de 400 meter na het verbreken van het wereldrecord.
Liddell leert ons iets belangrijks, een belangrijk kenmerk van leiderschap: edelmoedigheid moet niet gescheiden worden van nederigheid. Hoe meer we ons bewust zijn van onze persoonlijke grootheid, hoe meer we moeten erkennen dat grootheid een geschenk van God is. Grootmoedigheid zonder nederigheid is geen grootmoedigheid; het is een leugen waarvan de persoonlijke gevolgen alleen catastrofaal kunnen zijn.
Edelmoedigheid is onafscheidelijk van nederigheid. Wat menselijke taken betreft, heeft de mens het recht en de plicht om zijn vertrouwen in zichzelf te stellen (edelmoedigheid), en niet te vergeten dat hij de menselijke krachten waarin hij zijn vertrouwen stelt (van nederigheid) van God houdt. Het momentum van de grootmoedigheid dat de mens in zijn taak als man aangrijpt, moet altijd gepaard gaan met de terugslag van de nederigheid die hem ertoe beweegt om God buiten hem te zien. De verhoging van de mens in zijn taak moet altijd gepaard gaan met zijn nederlaag voor God.
Liddell is een model van virtuoos leiderschap op het gebied van sport en religie.