Martin Luther King is een prachtig voorbeeld van grootmoedigheid. De grootmoedigheid is de deugd van personen die tegelijkertijd filosofen en mensen van actie zijn.

King was een niet-gewelddadige burgerrechtenactivist voor zwarten in de Verenigde Staten. In 1963 schreef hij vanuit zijn Birmingham-gevangenis: “Wanneer je wrede bendes hebt gezien, lynch je vaders en moeders naar believen, verdrink je broers en zussen met plezier; wanneer je met haat vervulde politieagenten je zwarte broers en zussen hebt zien vloeken, slaan, bruten en zelfs vermoorden; wanneer je de overgrote meerderheid van je twintig miljoen zwarte broers ziet verstikken in de vuile gevangenis van armoede, in een rijke samenleving; … als je constant vecht tegen het verwoestende gevoel dat je niemand bent; dan begrijp je waarom we het zo moeilijk vinden om te wachten. Er komt een tijd dat de beker vol is en mensen het niet kunnen verdragen om in de afgrond van wanhoop te worden gedompeld. Ik hoop, heren, dat u ons legitieme en onvermijdelijke ongeduld zult begrijpen.»

Martin Luther King predikte geweldloosheid, maar hij aarzelde niet om de juiste woede te gebruiken die moedige daden aanwakkert en tot actie aanzet. King vertelt ons dat zachtaardigheid een fout is en een zonde als rechtvaardigheid en gezond verstand boosheid vereisen.

In dezelfde brief uit zijn gevangenis in Birmingham schrijft hij: “Jarenlang heb ik dit woord gehoord:” Wacht! “. Het resoneert in mijn oor, zoals in elke zwarte, met een doordringende vertrouwdheid. We moeten met een van onze eminente juristen zien dat “gerechtigheid te laat is ontkenning van gerechtigheid” … Ik kwam bijna tot de ongelukkige conclusie dat het grote obstakel voor zwarten die vechten voor hun vrijheid, het is niet het lid van de White Citizen Counciler , noch dat van de Ku Klux Klan , maar de gematigde White … die denkt dat hij, in goede paternalistische zin, een kalender kan maken voor de bevrijding van een andere man; die de mythe cultust van time-who-works-for-you en voortdurend de zwarte man adviseert te wachten op een meer opportuun moment … We hebben meer dan driehonderdveertig gewacht In de grondwettelijke rechten van onze Schepper … Meer en meer denk ik dat slechte mensen de tijd veel effectiever gebruiken dan goede mensen. We zullen ons in deze generatie moeten bekeren, niet alleen voor de woorden en daden van haatvolle mensen, maar ook voor de vreselijke stilte van mensen van goede wil … We moeten tijd creatief gebruiken, wetend dat de tijd altijd rijp is geweest voor goed doen.

De gelegenheid gemist hebben, niet te hebben ondernomen vanwege angst of luiheid, is de oorzaak van meer dan wat dan ook om een ​​grootmoedige geest te lijden. Voor de grootmoedigen is het kwaad niet het kwaad dat anderen doen, het is het goede dat hij persoonlijk niet doet. Een grootmoedig hart is niet bang voor fouten: het vreest inactiviteit.

Martin Luther King was een melancholische durf . Zijn regelmatige koppigheid van melancholie weerhield hem ervan zijn angsten te overwinnen en in actie te komen. Deze diep contemplatieve man was de eerste om te vechten voor de rechten van zwarte burgers in de Verenigde Staten. Hij organiseerde de mars naar Washington voor werk en vrijheid , een enorm succes. Meer dan 250.000 mensen van alle etnische groepen ontmoetten elkaar op 28 augustus 1963 in het licht van het Lincoln Memorial, in wat het grootste protest ooit in de geschiedenis van de Amerikaanse hoofdstad was.

Het hoogtepunt van deze mars was King’s speech “I have a dream”. Deze verklaring wordt beschouwd als een van de beste speeches in de Amerikaanse geschiedenis. King improviseerde: “Ik zeg je hier en nu, mijn vrienden, ja, hoewel we vandaag en morgen voor uitdagingen staan, heb ik altijd die droom: het is een diepgewortelde droom in de wereld. Amerikaans ideaal. Ik droom dat op een dag ons land zal opstaan ​​en volledig leven in de ware realiteit van zijn geloofsbelijdenis: “We beschouwen deze waarheden als vanzelfsprekend dat alle mensen gelijk geschapen zijn”.

Martin Luther King vertelt ons dat leiderschap begint met de droom. De droom is inderdaad de essentie van grootmoedigheid. Leiders zijn dromers wier dromen zich vertalen in actie. De droom van pusillanimity is een hersenschim. De droom van de grootmoeders is een realiteit: het is gericht op actie.

Op 3 april 1968, de dag vóór zijn moord, hield hij een aangrijpende toespraak met voorgevoelige resonanties: “Ik weet niet wat er nu zal gebeuren. We hebben moeilijke dagen voor ons. Maar het kan me niet schelen wat er met me zal gebeuren, want ik ging naar de top van de berg. Ik maak me geen zorgen meer. Net als iedereen zou ik graag lang willen leven. Levensduur heeft zijn prijs. Maar dat kan me niet schelen. Ik wil gewoon dat de wil van God wordt gedaan. En daardoor kon ik de top van de berg bereiken. Ik keek om me heen. En ik zag het beloofde land. Ik ga het misschien niet met je binnen. Maar ik wil u vanavond laten weten dat onze mensen het beloofde land zullen bereiken. Ik ben blij vanavond. Ik maak me nergens zorgen over. Ik ben niet bang voor een man. Mijn ogen hebben de glorie van de komst van de Heer gezien. ”

Martin Luther King was een dromer en acteur, een man van grootsheid en service. Hij bracht in het hart van elke Amerikaan een hoog gevoel van zijn eigen waardigheid. En daar gaat het bij leiderschap om.